YA İSTİKLAL, YA ÖLÜM !

“Büyük Davamız, en uygar ve en kalkınmış Millet olarak Varlığımızı Yükseltmektir.” ( M.K. ATATÜRK )

         Türk Milleti var oluşundan bugüne dek, Esaret veya vesayet altında yaşamayı  fıtratına uygun görmemiş olan yegane tek Millet’tir. Türklük Alemi, bu bağımsızlığın bedelini kanıyla canıyla ödemiş, ancak “Hür” olarak yaşamış. İnşallah Kıyamete kadar da yaşayacaktır…

         Türk doğuştan Teşkilatçıdır. Bayraksız ve Devletsiz yaşayamamıştır. Türk Tarihi incelendiğinde 116 civarında Devlet kurulduğu görülecektir. Bunlar İmparatorluk olduğu gibi Devlet, Beylik ve Atabeylik şeklinde de kurulmuştur. Bu kuruluş kadar yıkılışta var denilebilir ! Yıkılış ve dağılış sebepleri incelendiğinde ise hep ortak sorunlar görülür… Nedir bu sebepler ?

1- Sefalet  : Ekonomik çöküntü, Halkın fakirleşmesi, İsraf…

2- Cehalet : Kültürsüzlük, Taassup ve Hurafe, Bilimi inkar, Tedbirsizlik…

3- İhanet   : Yabancı Devletlerin Menfaatlerine ve Hayat tarzlarına uyma…

         Sevr Antlaşmasından sonra, umutsuzluğun karanlığına düşen Türk Milleti için tek Umut ışığı, Şerefli tarihinden almış olduğu Bağımsız yaşamak Şuuru ve Azmi idi… Atatürk, Türk Milletinin bu gücünü iyi bildiği için ; Anadolu’da Kongreler yapmış ve Kararlar alınmıştır. Cumhuriyetimizin Temelinin atıldığı Sivas Kongresinde, ABD Mandasına girmek teklifleri ısrarla ileri sürülüyor ve savunuluyordu !  Kongre salonunda bulunan Hikmet isimli bir Askeri Tıbbiye öğrencisi, Mustafa Kemal Paşa’ya şöyle haykırıyordu !

         “ Paşam, delegesi bulunduğum Tıbbiyeliler beni buraya İstiklal Davamızı başarmak yolundaki mesaiye katılmak üzere gönderdiler. Mandayı kabul edemem. Eğer kabul edecek olanlar varsa, bunlar herkim olursa olsun şiddetle ret ederiz. Farzı muhal manda fikrini siz kabul ederseniz, sizi de ret eder ve tel’in ederiz.”

         Bu gencin samimi hitabeti, salonda bulunan delegeler üzerinde tesir yapmış ve ağlayanlar olmuştu… Mustafa Kemal Paşa, gür ve heyecanlı bir sesle

         “ Arkadaşlar, Gençliğe bakın. Türk Milli bünyesindeki asil kanın ifadesine dikkat edin !

         Evlat müsterih ol. Gençlikle iftihar ediyorum ve gençliğe güveniyorum. Biz azınlıkta kalsak dahi mandayı kabul etmeyeceğiz. Parolamız tektir ve değişmez : YA İSTİKLAL, YA ÖLÜM !”

         Yabancıların himayesinde ekonomik rahatlık içinde, istiklalsiz ve şerefsizce yaşamaktansa Kahramanca ölmek Türk’ün Töresidir.

                                         Yılmaz KARAHAN